Sunday, May 24, 2020

മണിച്ചിത്രത്താഴിലെ നിഗൂഢതകളും അന്ത ആഹരി കീര്‍ത്തനവും പഴന്തമിഴ് പാട്ടും....




 ഈ  കാല്‍ നൂറ്റാണ്ടിനിടയില്‍ മലയാളികള്‍ മണിച്ചിത്രത്താഴിനോളം ചര്‍ച്ച ചെയ്ത, ആഘോഷിച്ച ഒരു ചിത്രം വേറെയുണ്ടോന്നുതന്നെ സംശയമാണ്. ഈ ചിത്രത്തെ പറ്റിയുള്ള ഓരോ കണ്ടെത്തലുകളും അവയ്ക്ക് ലഭിക്കുന്ന സ്വീകാര്യതയും അതിനു അടിവരയിടുന്നു. ഇതില്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പേ തന്നെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട ഒരു കൗതുകകരമായ ഒരു ബ്രില്യന്‍സിയുടെ രഹസ്യം ഒന്നു ചുരുള്‍ നിവര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ് ഈ ലേഖനത്തിലൂടെ .

ഒരുമുറൈ വന്തു പാറായോ പാട്ടും പഴന്തമിഴ് പാട്ടും തമ്മില്‍

ഇവിടെ പറയാന്‍ പോകുന്നത് മണിച്ചിത്രത്താഴ് സിനിമയില്‍ ഡോ. സണ്ണി രാത്രിയില്‍ തെക്കിനിയില്‍ നിന്ന് കേള്‍ക്കുന്ന “ഒരു മുറൈ വന്തു പാറായോ” എന്ന തമിഴ് പാട്ടും പിന്നീട് ശ്രീദേവിയെ മുറിയില്‍ പൂട്ടിയിട്ടിട്ടു പാടുന്ന “പഴന്തമിഴ് പാട്ടിഴയും ശ്രുതിയില്‍” എന്ന പാട്ടും തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളെ കുറിച്ചാണ്. ആദ്യം സൂചിപ്പിച്ച ഗാനം സണ്ണി നടുമുറ്റത്ത് മയങ്ങുന്ന നേരം കേള്‍ക്കുന്ന “ഒരുമുറൈ വന്തു പാറായോ” എന്ന തമിഴ് പാട്ടാണ് .ഈ പാട്ടു ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗിയായ നാഗവല്ലി തന്റെ കാമുകന്റെ വിരഹത്തില്‍ തെക്കിനിയില്‍ വച്ച് പാടുന്നതാണ് .ഇവിടെ എന്തുകൊണ്ട് ആയിരിക്കാം തെക്കിനിയില്‍ പോയി ഗംഗ പാട്ടുപാടുന്നത്?

കാരണം രാമനാഥന്‍ താമസിക്കുന്ന വീട് തെക്കിനിയില്‍ നിന്ന് കാണാവുന്ന വിധത്തിലാണ് .കൂടാതെ നാഗവല്ലിയെ കൊണ്ടുവന്നു താമസിപ്പിച്ചത് മേടയില്‍ ആണെന്ന് പറയുന്നും ഉണ്ട്. അതുമല്ല നാഗവല്ലിയെ ആവാഹിച്ചു കുടിയിരുത്തിയതും തെക്കിനിയില്‍ ആണ്.അപ്പോള്‍ നാഗവല്ലിയുടെ കാമുകന്റെ ഓര്‍മകള്‍ ഉറങ്ങുന്ന ആ മുറി ഗംഗക്കും പ്രിയപ്പെട്ടതാകുന്നു.
ഇവിടെ ഗംഗ തെക്കിനിയില്‍ പാട്ടുപാടി നൃത്തം ചെയ്യുന്നസമയം അവിടെയെത്തുന്ന സണ്ണിക്കു മുറി അകത്തുനിന്ന് പൂട്ടിയിരിക്കുന്നതിനാല്‍ ആരാണ് അകത്തുള്ളതെന്നു അറിയാനാവുന്നില്ല . അടുത്ത ദിവസം ഗംഗയോട് ഇതിനെ പറ്റി ചോദിക്കുമ്പോള്‍ ഗംഗയുടെ മുഖത്തു വരുന്ന ഭാവ വ്യത്യാസം ശ്രദ്ധിക്കുക.പിന്നീട് ഗംഗ യെയും കൂട്ടി തെക്കിനിയില്‍ എത്തുന്ന സണ്ണിക്കു രാമനാഥന്റെ വീട് കാണിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള്‍ “അപ്പൊ ഇവിടെ വച്ചാണല്ലേ നാഗവല്ലി ഒരു മുറൈ വന്തു പാറായോ ” എന്ന് പാടുമ്പോള്‍ ഗംഗ യില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ഭാവവ്യത്യാസം കൂടി ശ്രദ്ധിക്കുക .പിന്നീട് ഗംഗ നാഗവല്ലിയുടെ അഭരണങ്ങള്‍ കാണിക്കുമ്പോളാണ് സണ്ണിക്കു ഗംഗയിലെ മനോരോഗത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍ കാണാന്‍ പറ്റുന്നത്.ഇവിടെ സണ്ണിക്കു ഗംഗക്കാണ് രോഗം എന്ന് ആ പാട്ടു കേട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ മനസ്സിലായിരിക്കണം. കാരണം തലേന്ന് രാത്രി ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ശ്രീദേവിയുടെ മുറിയില്‍ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്ന സണ്ണിക്കു അവിടം വച്ച് തന്നെ കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പുവശം മനസ്സില്‍ ആയി കാണണം കാരണം ഗംഗയാണ് തെക്കിനി തുറന്നതെന്നു സണ്ണി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട് .അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഗംഗയെ തന്നെ തെക്കിനിയിലേക്കു കൊണ്ട് പോകാന്‍ സണ്ണി കൂട്ടുപിടിക്കുന്നത്. ആ പ്ലാന്‍ വിജയത്തില്‍ എത്തിയെന്ന് നമ്മള്‍ക്ക് ചിത്രത്തില്‍ നിന്ന് മനസ്സില്‍ ആകാന്‍ കഴിയും .

ഇവിടെ നാഗവല്ലിയെ കുറിച്ചും അവള്‍ പാടുന്ന പാട്ടിനെ കുറിച്ചും പറയുമ്പോളാണ് ഗംഗ യില്‍ നാഗവല്ലി എന്ന സ്വത്വം വരുന്നതെന്ന് കാണാം.പിന്നീട് ഗംഗ യിലെ ചിത്തരോഗിയെ കൂടുതല്‍ മനസ്സിലാക്കുക എന്നതായിരുന്നു സണ്ണിക്കു മുമ്പിലുണ്ടായിരുന്ന ആദ്യത്തെ കടമ്പ .അതിനുവേണ്ടി തെക്കിനിയില്‍ ചെന്ന് ഗംഗയിലെ ചിത്ത രോഗിയുമായി സംസാരിക്കുകയും പിന്നീട് ഗംഗയുടെ ജന്മനാട്ടില്‍ പോയി വിവരങ്ങള്‍ അറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.ഇതിനിടയില്‍ ഗംഗ യിലെ ചിത്തരോഗി നകുലനെ കൊലപ്പെടുത്തതിരിക്കാനുള്ള പല മാര്‍ഗങ്ങളും അവലംബിക്കുന്നുണ്ട്.അതിനായി അവലംബിക്കുന്ന മാര്‍ഗങ്ങളില്‍ ഒന്നാണ് ശ്രീദേവിയില്‍ രോഗം ഉണ്ടെന്നു വരുത്തി മുറിയില്‍ പൂട്ടിയിടാന്‍ അച്ഛനായ തമ്പിയോട് പറയുന്നത്.എന്നാല്‍ അത് അദ്ദേഹം തള്ളികളയുന്നതായി നമ്മള്‍ക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും. പിന്നീട് ചായയില്‍ വിഷം ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ശ്രീദേവി ആണ് അത് ചെയ്തതെന്ന് പറഞ്ഞു സണ്ണി അവളെ മുറിയില്‍ പൂട്ടിയിടുന്നു. അതുകണ്ട് ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗി തല്‍ക്കാലത്തേക്ക് അടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.

അപ്പോള്‍ സണ്ണി പാടുന്ന പാട്ടാണ് ” പഴംതമിഴ് പാട്ടിഴയും ശ്രുതിയില്‍”എന്നത്.ഈ ഒരു ഗാനചിത്രീകരണത്തിനെ ധാരാളം പേര്‍ വിമര്‍ശിച്ചിരുന്നു. ഒരു സ്ത്രീയെ ഭ്രാന്തിയെന്നു മുദ്രകുത്തി മുറിയില്‍ പൂട്ടിയിട്ടിട്ടു പുറത്തിറങ്ങി പാട്ടുപാടുന്ന മനഃശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ യുക്തിക്കു നിരക്കാത്തതാണെന്നു പലരും ഇപ്പോളും വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും. എന്നാല്‍ എന്തുകൊണ്ടായിരിക്കും മധു മുട്ടവും ഫാസിലും ഇങ്ങനെ ഒരു രംഗം ചേര്‍ത്തത് ?



അത് മനസ്സിലാവണമെങ്കില്‍ ആദ്യം പറഞ്ഞ ഗാനം കേള്‍ക്കണം .അതായതു തെക്കിനിയില്‍ വച്ചു ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗി പാടുന്ന തമിഴ് പാട്ട്. ഈ പാട്ടിലുപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന അതേ രാഗം ആണ് സണ്ണി പാടുന്ന “പഴന്തമിഴ് പാട്ടിഴയും ശ്രുതിയില്‍” എന്ന ഗാനത്തിനും എന്ന് ഈ രണ്ടു പാട്ടും ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടാല്‍ മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്. ഇവിടെ ഈ ഗാനങ്ങളില്‍ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതായ രാഗം “ആഹരി ” എന്ന അപൂര്‍വം ആയിട്ട് ഉപയോഗിക്കുന്ന രാഗമാണ്.ഇത് ചിട്ടപ്പെടുത്തിയത് എം ജി രാധാകൃഷ്ണനും വരികള്‍ വാലിയും പാടിയത് സുജാതയും കൂടിയാണ് .എന്തുകൊണ്ട് സംഗീതസംവിധായകന്‍ ഒരേ രാഗത്തില്‍ ഈ രണ്ടു പാട്ടുകളും കമ്പോസ് ചെയ്തത്? എന്തുകൊണ്ട് ഇങ്ങനൊരു സന്ദര്‍ഭം സംവിധായകന്‍ ഉണ്ടാക്കിയത് ? ഇവിടെയാണ് നമ്മള്‍ സംവിധായകന്റെ ബ്രില്ലിന്‍സ് കാണേണ്ടത് .അതായതു സണ്ണി പാടുന്ന പാട്ടു ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ അതില്‍ പറയുന്നതു നാഗവല്ലിയെ കുറിച്ചാണെന്നു മനസ്സിലാക്കാം. ഒന്നുകൂടി ഉഴിഞ്ഞു ചിന്തിച്ചാല്‍ അവളോടുള്ള ഒരു കരുണയുടെ, അനുകമ്പയുടെ ഭാവം വരികളില്‍ കാണാം .


അതായതു സണ്ണി യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗിയുമായി സംവധിക്കുകയായിരുന്നു അവിടെ .അങ്ങനെ ഒരു സംവാദം അവര്‍ത്തമ്മില്‍ ഉണ്ടാവാനാണ് നാഗവല്ലി പാടിയ അതെ രാഗത്തില്‍ സണ്ണിയും നാഗവല്ലിയോട് സിംപതിയോടെ പാടിയത്. എന്നാല്‍ താന്‍ ഗംഗയിലെ ചിത്ത രോഗിയെ മനസ്സിലാക്കി എന്ന് ഗംഗ അറിയുകയും ചെയ്യരുത് .അങ്ങനെ വന്നാല്‍ ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗി പുറത്തു വരുമെന്നും ആ നിമിഷം ഗംഗ ആത്മഹത്യാ ചെയ്യും എന്നും സണ്ണിക്ക് അറിയാം. എന്നാല്‍ ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗിക്കു ഒരു സംശയം സണ്ണിയില്‍ തോന്നുന്നുണ്ട് എന്ന് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് സണ്ണിയെ നോക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മനസ്സിലാക്കാം , അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആണ് പരസ്പരം കണ്ണുകള്‍ ഉടക്കുമ്പോള്‍ ഗംഗ യില്‍ നിന്ന് സണ്ണി ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത് ആ ഗാനരംഗത്തില്‍ പലതവണ കാണിക്കുന്നതും. ഈ രാഗത്തില്‍ സണ്ണി എങ്ങനെ പാട്ടുപാടുന്നതെന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ഗംഗയുടെ പാട്ടു സണ്ണി മാത്രമേ കേട്ടിട്ടുള്ളൂ. അത് പഠിച്ചാണ് പുള്ളിക്കാരന്‍ ആ ഗാനം പാടുന്നത് എന്ന് നമ്മള്‍ക്ക് അനുമാനിക്കാം . പത്തു തലയാണ് തനി രാവണന്‍ എന്നുപറയുന്നത് ചുമ്മാതല്ല

ഇനി ഇങ്ങനെ ഒരു ഗാന ചിത്രീകരണത്തെക്കുറിച്ചു ഒരിക്കല്‍ ലാലേട്ടനോട് ഒരു ഇന്റര്‍വ്യൂയില്‍ ശ്രീകണ്ഠന്‍ നായര്‍ സര്‍ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ലാലേട്ടന്‍ പറഞ്ഞ മറുപടി ഇപ്രകാരമായിരുന്നു ” അത് സംവിധായകന്റെയും തിരക്കഥാകൃതിന്റെയും ധൈര്യമാണ് ” എന്നാണ് .ഇതില്‍ നിന്നുതന്നെ നമ്മള്‍ക്ക് തിരക്കഥാകൃത്തും സംവിധായകനും ഈ കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കിതന്നെയായിരിക്കാം ഈ രംഗം എടുത്തതെന്ന് നമ്മള്‍ക്കനുമാനിക്കാവുന്നതാണ്
ഇവിടെ വരുന്ന വേറൊരു സംശയം എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ രണ്ടു ഗാനങ്ങള്‍ക്കും “ആഹരി” എന്ന രാഗം തന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തത് ? അതും പൊതുവെ അശുഭകരം എന്നും “വിലക്കപ്പെട്ട രാഗം” എന്നും സംഗീത സംവിധായകര്‍ക്കിടയില്‍ പരക്കെ വിശ്വാസം ഉള്ള ഒരു രാഗം ?
അതറിയണമെങ്കില്‍ ഒന്നുകൂടി സിനിമയുടെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങള്‍ കാണണം .അതായതു ഗംഗ തുറന്ന തെക്കിനിയിലെ മുറി അടച്ചു നാഗവല്ലിയെ കുടിയിരുത്താന്‍ തമ്പിയും ദാസപ്പനും കാട്ടുപറമ്പനും കൂടി അവിടെത്തുമ്പോള്‍ നാഗവല്ലി പറയുന്ന വാക്കുകള്‍ “യാരത്……. അന്ത ആഹരിയിലെ കീര്‍ത്തനം ഒന്ന് പാടുവിങ്കള ?”എന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മതി. ഇതില്‍ നിന്ന് നമ്മള്‍ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് തിരക്കഥാകൃത്തും സംവിധായകനും ആഹരിയുടെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കിത്തന്നെ തന്നെ എടുത്തതാണ് പിന്നീടുള്ള ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സീനുകളും മറ്റും. അതായതു നാഗവല്ലിക്ക് ആഹരി എന്ന രാഗത്തോടുള്ള ഇഷ്ടം അവിടുന്ന് തന്നെ വ്യക്തമാകുന്നുണ്ട്.കൂടാതെ ആഹരി രാഗം വളരെ പഴക്കമേറിയ രാഗം ആണ്. ഇന്നും ഇതിന്റെ പൂര്‍ണമായ രൂപം ആര്‍ക്കും പഠിപ്പിച്ചുകൊടുക്കാറില്ല സംഗീതജ്ഞര്‍. കാരണം അശുഭകരം ആയ രാഗം ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ . കുറച്ചു മിത്തുകളും ഇതിനു പിന്നില്‍ ഉണ്ട് . ഇതിനെ ഒന്ന് നിരീക്ഷിച്ചാല്‍ മാടമ്പള്ളിയിലെ തെക്കിനിയും നാഗവല്ലിയും രാമനാഥനും കാരണവരും എല്ലാം പഴങ്കഥകളിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ആണ് . അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ വളരെ പഴമ തോന്നുന്ന രീതിയില്‍ ഉള്ള പാട്ടുകള്‍ ആണ് ആഹരി രാഗത്തില്‍ സംഗീത സംവിധായകനായ എം ജി രാധാകൃഷ്ണന്‍ സാര്‍ കമ്പോസ് ചെയ്തത്. കൂടാതെ തെക്കിനി എന്ന “വിലക്കപ്പെട്ട മുറിയുടെയും” പഴംകഥകളുടെയും ദുരൂഹത സൂചിപ്പിക്കാനും ഈ “വിലക്കപ്പെട്ട രാഗത്തിനു” കഴിയുന്നുണ്ട് .


കൂടാതെ ഈ രാഗത്തെ കുറിച്ചുള്ള ചില രസകരമായ അല്ലെങ്കില്‍ വിശ്വാസപരമായ കാര്യങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നല്ലതായിരിക്കും .അതിലൊന്ന് ആഹരി പാടിയാല്‍ അന്നം മുട്ടും എന്ന ചൊല്ലാണ്. വേറൊന്നു സന്ധ്യാസമയങ്ങളിലും ഇത് പാടാറില്ല എന്നതാണ് അത് കൂടാതെ ഈ രാഗം കച്ചേരികളില്‍ അധികം ഉപയോഗിക്കാറില്ല ഉപയോഗിച്ചാല്‍ തന്നെ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് മാത്രമേ ഉപയോഗിക്കൂ കാരണം ഇതുണ്ടാക്കുന്ന മൂഡില്‍ നിന്ന് വളരെ പെട്ടെന്ന് മാറി അടുത്ത രാഗത്തിലേക്കു പോകാന്‍ കഴിയില്ല അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇത് കച്ചേരിയുടെ അവസാന ഭാഗങ്ങളില്‍ ആണ് ഉപയോഗിക്കാറ് .അതുമല്ല ഈ രാഗത്തിന്റെ ഭാവം ഭയാനകവും ദൈവീക മായതുമാണ്.
ഇനി തിരക്കഥാകൃത്തായ മധുമുട്ടവും സംവിധായകനായ ഫാസിലും എങ്ങനെ ഈ രാഗത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകളെ നാഗവല്ലിയുടെ സ്വഭാവവുമായും പ്രവൃത്തികളുമായും ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നതു എന്നുള്ളതാണ് അറിയേണ്ടത്.
ഇവിടെ നാഗവല്ലിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട രാഗമായ ആഹരി തെക്കിനിയില്‍ വച്ച് ഗംഗ പാടുന്നതിലൂടെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതു ഗംഗയുടെ മാറുന്ന അല്ലെങ്കില്‍ താളം തെറ്റുന്ന മനസ്സിനെ കാണിക്കാനാണു. കൂടാതെ ആഹരി എന്ന വിലക്കപ്പെട്ട രാഗം പാടുന്നതിലൂടെ ഗംഗക്ക് പോകാന്‍ “വിലക്കപ്പെട്ട” തെക്കിനി നാഗവല്ലിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് എന്നും അത് തുറന്നു ഈ രാഗം പാടി തന്നില്ലേ ഇച്ഛാഭംഗത്തെ നാഗവല്ലിയില്‍ കൂടി നിറവേറ്റണമെന്നും ഗംഗയുടെ ഉപബോധമനസ്സു ആഗ്രഹിക്കുകയും അപ്രകാരം ഗംഗ അത് ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നതാണ് സംവിധായകന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നത്. മാത്രമല്ല വിലക്കപ്പെട്ടത് തുറക്കുന്നതും പാടുന്നതും അതും രാത്രികളില്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാവുന്ന അനന്തരഫലം മൂലമുണ്ടാകാവുന്ന ഭയചിന്തകളെ ഒക്കെ സൂചിപ്പിക്കാനും ഈ പാട്ടിനും സീനുകള്‍ക്കും കഴിയുന്നുണ്ട്.

കൂടാതെ ഗംഗയിലെ ചിത്തരോഗിയായ നാഗവല്ലി, ശങ്കരന്‍ തമ്പി അല്ലെങ്കില്‍ നകുലനോട് അടങ്ങാത്ത പക ഉള്ളവള്‍ ആണ്. തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ ആഗ്രഹങ്ങളെ നിഷ്‌കരുണം തച്ചുടച്ച അയാളോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പകയോടൊപ്പം തന്നെ തന്റെ കാമുകന്റെ വിരഹം പേറുന്നവള്‍ കൂടി ആണ് .അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒരു ഹൊറര്‍ മൂഡ് സൃഷ്ടിക്കാന്‍ വേണ്ടി തന്നെ ആകണം ഈ രാഗത്തിന്റെ ഭയാനക ഭാവത്തെ അതി വൈഗ്ദ്യത്തോടെ ഈ ഗാനത്തില്‍ ചേര്‍ത്തതു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ കേള്‍ക്കുന്നവരില്‍ അല്‍പ്പം ഭയവും ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഈ ഗാനത്തിന് കഴിയുന്നുണ്ട്.

അതുപോലെ ഈ രാഗത്തിന്റെ ദൈവീക ഭാവത്തെ അതി സുന്ദരമായി തന്നെ സണ്ണി പാടുന്ന “പഴം തമിഴ് പാട്ടിഴയും ശ്രുതിയില്‍” എന്ന ഗാനത്തില്‍ സന്നിവേശിപ്പിക്കാന്‍ സംഗീത സംവിധായകനും വരികള്‍ക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് കാരണം നകുലനെ കൊലപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമം തടഞ്ഞതില്‍ നിന്നുണ്ടായ ഗംഗയില്‍ നിന്ന് ഉയര്‍ന്ന സൈക്കിക്ക് വൈബ്രേഷന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ നാഗവല്ലിയുടെ പക ഒന്ന് ശമിപ്പിക്കാന്‍ ആ രാഗത്തിന്റെ ദൈവീക ഭാവം ഗുണപ്പെടുന്നുണ്ട്. കൂടാതെ ആ രാഗം പാടുമ്പോള്‍ ഗംഗയില്‍ വരുന്ന ഭാവവ്യത്യാസങ്ങള്‍ പഠിക്കാനും സണ്ണി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് നമ്മള്‍ക്ക് കാണാം . അതായതു സണ്ണിയുടെ ഒരു സൈക്കോളജിക്കല്‍ മൂവ് ആയിരുന്നു നാഗവല്ലി പാടിയ അതെ രാഗത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഭാവം വച്ച് അവളിലെ ആത്മരോഷത്തെ തണുപ്പിക്കുന്നതും അവളെ നിരീക്ഷണത്തിനു വിധേയ ആക്കുന്നതും
അങ്ങനെ നമ്മള്‍ ചിത്രത്തില്‍ കണ്ടതിനും കേട്ടതിനും പല അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ ഈ സിനിമയില്‍ ഉണ്ടെന്നു കാണാം. അത്തരത്തിലുള്ള ധാരാളം നിഗൂഢ രഹസ്യങ്ങളുടെ ബി നിലവറ തന്നെയാണ് മണിച്ചിത്രത്താഴ് . അതുതുറന്നെടുക്കാനുള്ള നമ്മളുടെ ശ്രമങ്ങള്‍ സിനിമയുള്ളടിത്തോളം കാലം തുടരുകതന്നെ ചെയ്യും ?

Tuesday, May 19, 2020

മംഗലശേരി നീലകണ്ഠൻ പിറവി...


മീശപിരിച്ച പുരുഷന്റെ ആണത്തം അന്നാണു മലയാളി തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. കാൽനൂറ്റാണ്ടു മുൻപ്. മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠൻ എന്ന പുരുഷൻ ഇനിയും നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ടല്ലേ നീണ്ട ഇരുപത്തഞ്ചു വർഷം ആയിട്ടും നമ്മൾ ആ പുരുഷാവതാരത്തെ ഓർക്കുന്നത്. 1993 വിഷുക്കാലത്താണ് മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠനായി മോഹൻലാൽ മീശപ്പിരിച്ച്, ആണിനു ചേർന്ന, ആണത്തം നിറഞ്ഞ സംസാരം മാത്രം നടത്തി കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം കടന്നുവന്നത്. അതിനു ശേഷം അതുപോലെ മീശയുയർത്തിവച്ച് മോഹൻലാൽ പലതവണയെത്തി. അന്നേരമൊക്കെ മലയാളി ആ രൂപത്തെ ഇരുകയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചു.


എല്ലാം അവതാരകഥാപാത്രങ്ങളായിരുന്നു. കണിമംഗലം ജഗന്നാഥൻ, പൂവള്ളി ഇന്ദുചൂഢൻ, മംഗലശ്ശേരി കാർത്തികേയൻ.. എന്നിങ്ങനെ എന്തെല്ലാം വേഷത്തിലാണ് മോഹൻലാൽ നമ്മെ ആവേശം കൊള്ളിച്ചത്. എല്ലാറ്റിനും തുടക്കം ദേവാസുരത്തിൽ നിന്നായിരുന്നു. കുടുംബചിത്രങ്ങളുടെ കഥ പറഞ്ഞിരുന്ന രഞ്ജിത്ത് എന്ന തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ ജീവിതം തന്നെ മാറ്റിമറിച്ച ചിത്രമായിരുന്നു ദേവാസുരം. നഗരത്തിൽ ചെന്നു രാപാർക്കാം, പെരുവണ്ണാപുരത്തെ വിശേഷങ്ങൾ, നന്മ നിറഞ്ഞവൻ ശ്രീനിവാസൻ, ശുഭയാത്ര, പ്രാദേശിക വാർത്തകൾ, ജോർജൂട്ടി കെയർ ഓഫ് ജോർജൂട്ടി എന്നിങ്ങനെ ജയറാമിന്റെ സിനിമകളുടെ തിരക്കഥാകൃത്തായി ചെറിയ ചെറിയ വിജയങ്ങളിൽ കഴിഞ്ഞിരുന്ന രഞ്ജിത്തിന്റെ തൂലികയിൽ നിന്നു പിറന്ന അതിശക്തമായ കഥാപാത്രമായിരുന്നു മംഗലശേരി നീലകണ്ഠൻ. ഇങ്ങനെയൊരു പുരുഷാവതാരത്തെ സൃഷ്ടിക്കാൻ രഞ്ജിത്തിന് കോഴിക്കോടൊരു മാതൃകയുമുണ്ടായിരുന്നു. മുല്ലശ്ശേരി രാജു.


സകലതരം വില്ലത്തരവും കൈവശമുണ്ടായിരുന്നു രാജുവിനും. അതോടൊപ്പം സംഗീതത്തെ നെഞ്ചേറ്റാൻ പറ്റിയൊരു മനസ്സും. അതുകണ്ടിഷ്ടപ്പെട്ടുവന്ന ബേബിയെന്നൊരു ഭാര്യയും. ഒടുവിൽ വാഹനാപകടത്തിൽ ശരീരം തളർന്നു കിടക്കുമ്പോഴും രാജു എന്ന വലിയ മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിനെ വലുതാക്കി നിർത്തിയിരുന്നത് സംഗീതം തന്നെയായിരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ആളെ കണ്ടതോടെ രഞ്ജിത്തിന്റെ മനസ്സിൽ പുതിയൊരു കഥാപാത്രം പിറവിയെടുത്തു. സംഗീതത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ചട്ടമ്പിയായ നായകൻ. പൊലീസുകാരോടുപോലും എതിർത്തു സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യമുള്ള കഥാപാത്രം. അതായിരുന്നു മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠൻ.

മുണ്ടുടുത്ത്, മീശപിരിച്ച്, നെഞ്ചുവിരിച്ച്, ആണിനെപോലെ സംസാരിക്കുന്ന നീലകണ്ഠനെ കടലാസിലേക്കു പകർത്തി രഞ്ജിത്ത് കയറി ചെന്നത് ഐ.വി.ശശി എന്ന സംവിധായക ചക്രവർത്തിയുടെ അടുത്തേക്കായിരുന്നു. ബാക്കിയെല്ലാം ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗം. രഞ്ജിത്ത് മനസ്സിൽ കണ്ടതെല്ലാം ഐ.വി. ശശി എന്ന സംവിധായകൻ അതിന്റെ പത്തിരട്ടി ശക്തിയിൽ ഭാവനയിൽ കണ്ടു. അങ്ങനെ ദേവന്റെ ഗുണവും അസുരന്റെ സ്വഭാവവുമുള്ള നായകൻ മലയാളത്തിൽ പിറന്നു. മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠൻ. 
ഒരുത്സവത്തിനു തുടങ്ങി അടുത്ത ഉത്സവത്തിനു സമാപിക്കുന്നതായിരുന്നു ദേവാസുരം. മുണ്ടക്കൽ കുഞ്ഞിക്കൃഷ്ണൻ നമ്പ്യാരുടെ ഉത്സവം കലക്കിക്കൊണ്ടാണ് നീലകണ്ഠനെ നമ്മൾ പരിചയപ്പെടുന്നത്. മംഗലശ്ശേരിയും മുണ്ടക്കലും തമ്മിലുള്ള വൈരാഗ്യം മുൻപേയുള്ളതാണ്. മുണ്ടക്കലേക്കു വന്ന കലാകാരന്മാരെ നീലകണ്ഠന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ കൊണ്ടുവരുന്നത് മംഗലശ്ശേരിയിലേക്കാണ്. അവിടെ തകർത്താടുന്ന കലാകാരൻമാരോടു നീലകണ്ഠൻ പറയുന്നുണ്ട്. കാണരുത് എന്നു പറഞ്ഞതേ നീലകണ്ഠൻ കാണൂ എന്ന്. അതാണു സ്വഭാവം. കുഞ്ഞികൃഷ്ണൻ നമ്പ്യാരുടെ മരണത്തോടെ വൈരാഗ്യം അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനന്തരവൻ മുണ്ടക്കൽ ശേഖരനുമായിട്ടാകുന്നു. പിന്നീടാണു നീലകണ്ഠന്റെ ചട്ടമ്പിത്തരം ശരിക്കും കാണുന്നത്. അങ്ങനെ നീലകണ്ഠൻ വളർന്നു വലുതായി മലയാള സിനിമയിൽ വലിയൊരു മിത്തായി മാറുന്നു.


മോഹൻലാൽ മുണ്ടുടുത്ത് മീശപ്പിരിച്ചാൽ ആ സിനിമ സൂപ്പർഹിറ്റാകുമെന്നൊരു പ്രയോഗം തന്നെയുണ്ടാകുന്നു. മോഹൻലാൽ എന്ന കച്ചവട സാധ്യതയുള്ള നായകനെ ശരിക്കും കണ്ടെടുത്തത് രഞ്ജിത്തായിരുന്നു. ദേവാസുരത്തിനു ശേഷം ആറാംതമ്പുരാൻ, നരസിംഹം, രാവണപ്രഭു എന്നിങ്ങനെ ലാലിനെ നായകനാക്കി രഞ്ജിത്ത് സൂപ്പർഹിറ്റുകൾ മെനഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. സുരേഷ്ഗോപിയെ വിട്ട് ഷാജി കൈലാസ് എന്ന സംവിധായകൻ ലാലിന്റെ അടുത്തെത്തി. ആറാംതമ്പുരാനും നരസിംഹവും ഒരുക്കിയത് ഷാജി കൈലാസായിരുന്നു. മലയാളത്തിലെ എക്കാലത്തെയും വമ്പൻ ഹിറ്റുകളായിരുന്നു രണ്ടുസിനിമയും. നീലകണ്ഠനോടൊപ്പം തന്നെ ജഗന്നാഥനും ഇന്ദുചൂഢനും സ്ഥാനം പിടിച്ചു. മീശപിരിക്കാത്ത ലാൽ ചിത്രങ്ങൾ പരാജയപ്പെടുമ്പോൾ മീശപിരിച്ച സിനിമകൾ ഹിറ്റായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. സിനിമയിൽ കഥയ്ക്കുപരി ഹീറോയിസത്തിനു സ്ഥാനം വന്നു. മോഹൻലാലിനെ സാധാരണക്കാരനായി അവതരിപ്പിച്ചിരുന്ന ലോഹിതദാസ് എന്ന തിരക്കഥാകൃത്തിനു പോലും ലാലിനെക്കൊണ്ട് മീശപ്പിരിപ്പിക്കേണ്ടി വന്നു.
അച്ഛനെ പട്ടിയെപോലെ റോഡിലിട്ടു തല്ലുമ്പോൾ നിസ്സഹായനായി നോക്കി നിൽക്കാൻ പറ്റാതെ, ഗതികേടുകൊണ്ടു പ്രതികരിക്കേണ്ടി വന്ന സേതുമാധവനെയായിരുന്നു കിരീടത്തിൽ ലോഹിതദാസ് അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നത്. ദേവാസുരം ഇറങ്ങുന്നതിനു മുൻപായിരുന്നു കിരീടം തിയറ്ററിലെത്തിയത്. കിരീടത്തിനു രണ്ടാംഭാഗമൊരുക്കാൻ ലോഹിതദാസ് ശ്രമിച്ചപ്പോൾ സേതുമാധവനെക്കൊണ്ട് മീശപ്പിരിപ്പിച്ചു.ദേവാസുരത്തിനു ശേഷമായിരുന്നു രണ്ടാംഭാഗമായ ചെങ്കോൽ വന്നത്. മോഹൻലാൽ എന്ന നായകനെ ഒരേ തിരക്കഥാകൃത്തുതന്നെ രണ്ടുരീതിയിൽ ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വന്നതിനു കാരണം ദേവാസുരമായിരുന്നു. ഹീറോയിസത്തിന്റെ പരകോടിയിലെത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും അതുപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നു. മോഹൻലാലിനും രഞ്ജിത്തും ഷാജി കൈലാസിനുമൊക്കെ. നീലകണ്ഠനും ജഗന്നാഥനും ഇന്ദുചൂഢനും മേലേ ഒരാളെ സൃഷ്ടിക്കാൻ അവർക്കു സാധിച്ചില്ല. അതോടെ അത്തരം അവതാര സൃഷ്ടികൾക്കു വിരാമമായി. ഇടയ്ക്കിടെ ചില സിനിമകളിൽ മീശപിരിച്ചെങ്കിലും മോഹൻലാൽ പഴയ ലാലാകാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ, കാലം കാൽനൂറ്റാണ്ടു പിന്നിടുമ്പോഴും നീലകണ്ഠനെ സ്ക്രീനിൽ കാണുമ്പോൾ സിരകൾ ഒന്നുപിടയ്ക്കും. മുണ്ടക്കൽ ശേഖരനുമായി ഏറ്റുമുട്ടുമ്പോൾ അറിയാതെ ആവേശത്തോടെ കയ്യടിച്ചുപോകും. വർഷം ഇനിയും പിന്നിടുമ്പോഴും നീലകണ്ഠൻ പഴയ ചട്ടമ്പിയായി ഇവിടെയുണ്ടാകും. അതുകാണുമ്പോഴും മലയാളിയുടെ ആവേശം അതേപോലെ തന്നെയായിരിക്കും. ഒരുകാലത്തിനും അതിനെ തല്ലിക്കെടുത്താൻ കഴിയില്ല.

Thursday, May 7, 2020

അഘോരികൾ



അഘോരികൾ

പുറം ലോകവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്തഭാരതീയ സന്ന്യാസിമാരാണ് അഘോരികൾ. അഘോരമൂർത്തി എന്ന സങ്കല്പത്തിൽ ശിവനെയും ചിലപ്പോൾ കാളിയെയും ഭജിച്ചിരുന്ന ഇവർ അസാധാരണങ്ങളായ പല ആചാരങ്ങളും അനുഷ്ഠിച്ചുവരുന്നു
പ്രാചീനകാലചൈനീസ് സഞ്ചാരിയായിയും പണ്ഡിതനുമായിരുന്ന ഹ്യൂയാൻസാങ്ങിന്റെ ഇന്ത്യയെക്കുറിച്ചുള്ള യാത്രാവിവരണങ്ങളിലാണ് അഘോരികളെക്കുറിച്ച് ആദ്യമായി പരാമർശമുണ്ടായിട്ടുള്ളതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. നഗ്നരായ ഈ സന്ന്യാസിമാർ ചിതാഭസ്മം ദേഹത്ത് പൂശിയിരുന്നതായും ഹ്യൂയാൻസാങ്ങ് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്


ജനസംഖ്യ


1901-ലെ സെൻസസ് റിപ്പോർട്ടനുസരിച്ച് ഈ സന്ന്യാസിമാരുടെ എണ്ണം 5,580 ആയിരുന്നു. ഇവരിൽ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും ബീഹാറിലും പശ്ചിമ ബംഗാളിലും ശേഷിച്ചവർ അജ്‌മീർ‍-മേർവാഡായിലും ബീഹാറിലും ആണ് താമസിച്ചിരുന്നത്. പുണ്യസ്ഥലങ്ങൾ സന്ദർശിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന ഇവർക്ക് ആബുപർവതം, ഗിർനാർ, ബുദ്ധഗയ, കാശി, ഹിംഗ്ളാജ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ സന്ന്യാസിമഠങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു

ജീവിതരീതി

അധികം അറിയപ്പെടാത്തതും നിഗൂഢത നിറഞ്ഞതുമാണ്‌ ആഘോര സന്യാസികളുടെ ജീവിതം. ശരീരമാസകലം ചിതാഭസ്മം പൂശി പൂർണനഗ്നരായാണ് ഇവർ നടക്കുന്നത്. മൃതശരീരങ്ങളുമായി വളരെ അടുപ്പം കാണിക്കുന്ന ഇവർ പലതരം ആചാര-അനുഷ്‌ഠാനങ്ങൾക്കും തലയോട്ടികളാണ്‌ 

ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌. കുതിരയുടേതൊഴിച്ച് മറ്റെല്ലാ മൃഗങ്ങളുടെയും മാംസം ഇവർ ഭക്ഷിച്ചിരുന്നു.. മദ്യം, ഭാംഗ്‌ കഞ്ചാവ്‌ തുടങ്ങിയ ലഹരി വസ്തുക്കളും സോമരസവും ഇവരുടെ ഇഷ്ട പാനീയങ്ങളാണ്.[3].

ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ

ഹിന്ദുമതത്തിലെ നാല് പ്രധാന വിഭാഗങ്ങളായ വൈഷ്ണവം, ശാക്തേയം, സ്മാർഥം, ശൈവസമ്പ്രദായം എന്നിവയിൽ ഏറ്റവും പഴക്കമേറിയ ശൈവസമ്പ്രദായം അനുവർത്തിച്ചുപോരുന്നവരാണ് അഘോരികൾ. ഇവരെ ശൈവർ എന്നും വിളിക്കുന്നുണ്ട്. ശൈവവിശ്വാസപ്രകാരം സംപൂർണ്ണ പ്രപഞ്ചത്തിലെ സർവ്വവും ശിവമയമാണ്. അഘോരമൂർത്തി എന്ന സങ്കല്പത്തിൽ ശിവനെയും കാളിദേവിയെയും ഭജിച്ചിരുന്ന ഇവർ അസാധാരണങ്ങളായ പല ആചാരങ്ങളും അനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പുരാതന നഗരങ്ങളിലൊന്നായ 5000ത്തോളം വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുള്ള വാരണാസി(ബനാറസ്-കാശി)യാണ് ഇവരുടെ പ്രധാന ആവാസ ഭൂമി.  ശിവനെപ്പോലെ ശ്മശാനത്തിലാണ് വാസം. ശരീരത്തെക്കുറിച്ചുളള ചിന്തകൾ ഇവരെ ബാധിക്കുന്നേയില്ല. തങ്ങൾക്ക് പുറത്തുളളതെല്ലാം മിഥ്യയാണെന്ന് ഇവർ വിശ്വസിക്കുന്നു. ആളുകൾ കടന്ന് വരാൻ മടിക്കുന്ന ശ്മശാന ഭൂമികയിൽ തങ്ങൾക്ക് ഏകാഗ്രതയോടെ ധ്യാനിക്കാൻ കഴിയുന്നതായി ഇവർ അവകാശപ്പെടുന്നു.

ധാരാളം അമാനുഷിക ശക്തികൾ ഉള്ളവരാണ്‌ അഘോരികൾ. വളരെ കഠിനമായ സാധനകൾ ഇവർ അനുഷ്ഠിച്ച് പോരുന്നു. സാധനകളിൽ ഏർപ്പെടുന്നത്‌ പോലെയുള്ള ഇത്തരം അനുഷ്‌ഠാനങ്ങൾ അമാനുഷിക ശക്തികളെ ഉയർത്താൻ സഹായിക്കും എന്നാണ്‌ അവരുടെ വിശ്വാസം.
അഘോരി സ്‌ത്രീകൾ

കാളിയെപ്പോലെ ചിതാഭസ്‌മം പൂശി മന്ത്രങ്ങൾ ഉച്ചരിച്ചും പെരുമ്പറ കൊട്ടിയും ആഗ്രഹ പൂർത്തീകരണം നടത്തും. അഘോരികളുടെ മാനസികശക്തി അപാരമാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. മന്ത്ര-തന്ത്ര സിദ്ധികൾ കൈവരിച്ച ഒരു സാധകനു ആകാശത്തിൽ നിന്നു സൂര്യകിരണങ്ങളെ ആവാഹിച്ച്‌ അതുകൊണ്ടു അഗ്നികുണ്ഡം ജ്വലിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുമെന്നും ആകാശത്തിൽ മഞ്ഞുമഴപെയ്യിക്കാനും മൂടൽമഞ്ഞുകൊണ്ടു മറ സൃഷ്ടിക്കുവാനും ഇവർക്കു കഴിവുണ്ടെന്നും കരുതുന്നു. എരിയുന്നതീയിൽക്കൂടി നടക്കുക. ആളിക്കത്തുന്ന അഗ്നിയിൽ കിടക്കുക. ത്രിശൂലത്താൽ ആഞ്ഞുകുത്തിയാലും രക്തം വരാതിരിക്കുക തുടങ്ങിയ വിദ്യകൾ മിക്കവർക്കും അറിയാം. ഘടികാരം സ്തംഭിപ്പിക്കുക വസ്ത്രം തനിയെ കീറുക. അതു കത്തിക്കുക. ഒരാളുടെ ധമനികൾപൊട്ടിച്ച്‌ രക്തം ഒഴുക്കുക തുടങ്ങിയ പ്രയോഗങ്ങളൊക്കെ ഏകാഗ്രമാക്കിയ മനസ്സിന്റെ അപാരമായ മന്ത്രസിദ്ധികളുടെ ഫലമാണെന്നും ഇാശക്തിയും,ക്രിയാശക്തിയും യോജിക്കുമ്പോൾ ഇതൊക്കെസാധ്യമാണെന്നും അഘോരികൾ സമർത്ഥിക്കുന്നു. പരകായപ്രവേശം അറിയുന്നവരും അഘോരികളിലുണ്ട്‌. ആത്മാക്കളോടു സംസാരിക്കുവാനും ഇവർക്കു സാധിക്കും. കുണ്ഡലിനീ ശക്തിയെ ഉണർത്തുന്നതിൽ അപാരമായ പ്രാവിണ്യം നേടിയവരാണു അഘോരികൾ.

മറ്റു പേജ്കളിൽ നിന്ന് 

ULSAVAM 2024 LOGO